Title:
82. Wycieczka na Sowiniec. 1935
Subject and Keywords:
Description:
Wymiary: 79x54 mm ; Na fotografii przedstawione zostały prace związane z budową Kopca Piłsudskiego w Krakowie. ; Kopiec Piłsudskiego w Krakowie – największy kopiec w Polsce, usypany w latach 1934-1937 na szczycie Sowińca (Las Wolski, zachodnia część Krakowa) jako pomnik walki narodu o niepodległość. W kopcu złożono ziemię ze wszystkich pól bitewnych I wojny światowej na których walczyli Polacy. Za pomysłodawcę usypania kopca podaje się por. Franciszka Supergana. W 1934 roku Związek Legionistów Polskich zatwierdził pomysł Supergana. W Warszawie powstał Komitet Budowy Kopca na czele z płk Walerym Sławkiem. Prace ruszyły 6 sierpnia 1934 roku, w dwudziestą rocznicę wymarszu I Kompani Kadrowej Legionów z Krakowa. Kopiec projektu Franciszka Mączyńskiego został usypany z 130 000 m3 ziemi i nazwany po śmierci Józefa Piłsudskiego jego imieniem. Na szczycie o wysokości 35 m (393,6 m n.p.m.) umieszczono płytę granitową z Krzyżem Legionowym. W późniejszych latach nasyp przeszkadzał okupantom, którzy chcieli go usunąć. Najpierw podczas II wojny światowej chciał to uczynić generalny gubernator Hans Frank, ale ostatecznie do tego nie doszło. Po 1945 roku władze komunistyczne także chciały zlikwidować kopiec, co udało im się połowicznie – w 1953 roku usunięto granitową płytę i zniszczono cały stok kopca. W 1980 roku powstał Komitet Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego, który rok później podjął działania na rzecz odnowy kopca, który został uzupełniony ziemią z frontów II wojny światowej na których walczyli Polacy. Najwięcej szkody usypisku wyrządziły powodzie z 1997 i 2010 roku, kiedy w wyniku erozji zniszczone zostały zbocza kopca.