Wymiary: 39x28 mm ; Okopy Świętej Trójcy – twierdza bastionowa nad Dniestrem wybudowana w 1692 roku celem odcięcia tureckiego garnizonu Kamieńca Podolskiego od zaopatrzenia dostarczanego z terenów Mołdawii. Za pomysłodawcę i fundatora twierdzy uznaje się hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego, który przekonał króla Jana III Sobieskiego do wybudowania twierdzy ze względu na jej strategiczne położenie. Okopy Świętej Trójcy powstały według projektu Tylmana z Gameren, zakładającego powstanie wschodniej i zachodniej linii fortyfikacyjnej, odpowiednio wzmocnionych Bramą Kamieniecką i Bramą Lwowską. Budową budowli kierował generał artylerii konnej Marcin Kątski. Docelowo w twierdzy miało znajdować się od 18 do 30 dział z garnizonem ok. 4 tys. żołnierzy (z osobnymi dowódcami dla autoramentu narodowego i zagranicznego), zmieniającymi się po rocznej służbie wynagradzanej żołdem z podwójnym dodatkiem. Okopy Świętej Trójcy straciły na znaczeniu po podpisaniu pokoju w Karłowicach (1699), w wyniku którego Kamieniec Podolski powrócił do granic Rzeczpospolitej. W 1700 roku twierdza wraz okoliczną osadą uzyskała prawa miejskie. W 1769 roku podczas konfederacji barskiej Kazimierz Pułaski bronił się tam przed atakami Rosjan, ostatecznie opuszczając twierdzę po trzygodzinnej obronie. Po I rozbiorze twierdza została zajęta przez Austriaków, którzy zdemontowali część fortyfikacji. Do Okopów Świętej Trójcy nawiązał Zygmunt Krasiński w „Nie-boskiej komedii”, używając ich jako określenia ostatniego przyczółka arystokracji i chrześcijaństwa. W okresie dwudziestolecia międzywojennego istniała Strażnica KOP „Okopy św. Trójcy”. Z dawnych fortyfikacji twierdzy pozostały symbolicznie tylko dwie bramy – Lwowska i Kamieniecka, znajdujące się przy głównej drodze prowadzącej do Żwańca.
oai:sanockabibliotekacyfrowa.pl:7363
Album XIV (Chocim, Zazulińce, Załuż)
Sep 1, 2023
Aug 29, 2023
8
https://sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/7563
Edition name | Date |
---|---|
13. Okopy Świętej Trójcy | Sep 1, 2023 |