Wymiary: 54x34 mm ; Karlowe Wary (niem. Karlsbad) – czeskie miasto statularne, stolica kraju karlowarskiego. Największe czeskie uzdrowisko. Początek istnienia Karlowych War ściśle związany jest z cesarzem Karolem IV Luksemburskim, który pierwotnie w 1350 roku założył osadę Gorące Łaźnie koło Łokci, nadając jej prawa miejskie 14 sierpnia 1370 roku. Współczesna nazwa została nadana później jako wyraz uznania dla dokonań cesarza Karola IV dla miasta. W 1582 roku miasteczko nawiedziła powódź, w 1604 roku w pożarze spłonęło 99 na 102 budynki zaś po wybuchu wojny trzydziestoletniej w 1618 roku liczba kuracjuszy znacznie spadła, co obniżyło dochody miasta. Odrodzenie nastąpiło w XVIII wieku, za sprawą licznych wizyt szlachty saskiej, polskiej i rosyjskiej, z carem Piotrem Wielki na czele. Ponowne zainteresowanie kurortem i rozkwit gospodarczy sprawił, że Karlowe Wary otrzymały status królewskiego wolnego miasta w 1707 roku. Po 1759 roku w wyniku odbudowy miasta po pożarze, powstał Grandhotel Pupp, teatr oraz Kolumnada Zdrojowa. Prawdziwy przełom dla Karlowych War nastąpił w XIX wieku. W 1807 roku Jan Becher rozpoczął produkcję likieru, który nazwany od jego nazwiska likierem Becherova stał się wizytówką kurortu. Jako ciekawostkę należy dodać, że pomimo upływu lat, do pomieszczenia Drogikamr, gdzie przygotowuje się mieszankę odpowiednich ziół i przypraw potrzebnych do wyrobu Becherovki, dostęp ma tylko dwoje pracowników, znającym wszystkie tajemnice receptury. Największym zakładem przemysłowym miasta była huta szkła Mosera, powstała w 1857 roku. W ciągu 20 lat od założenia zyskała status dostawcy dla dworu wiedeńskiego i kontrahentów z Ameryki, głównie dzięki ręcznej produkcji kryształu bez dodatku ołowiu. Zainteresowanie miastem stale rosło, przekraczając liczbę 70 tys. turystów rocznie przed I wojną światową. Wymusiło to rozbudowę miasta, nad którą czuwał niemiecko-austriacki duet architektów Hermann Helmer-Ferdynand Fellner specjalizujący się głównie w budowie teatrów i budynków użytku publicznego. Spore straty miasto zanotowało pod koniec II wojny światowej w wyniku bombardowań przeprowadzonych przez brytyjskie lotnictwo. Współcześnie lecznicze właściwości wód uzdrowiska są znane na całym świecie. Właściwości 79 gorących wód służą w leczeniu schorzeń układu pokarmowego, cukrzycy, otyłości, paradontozy, chorób układu ruchu, wątroby, trzustki i wielu innych. Ułatwiają też powrót do zdrowia osobom po chorobach onkologicznych. Od 2021 roku uzdrowisko wpisane jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO, gdzie wraz z 10 innymi miejscami tworzy „Wielkie miasta uzdrowiskowe Europy”.
oai:sanockabibliotekacyfrowa.pl:3624
Jan 27, 2022
Nov 19, 2021
35
https://sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/3751
Edition name | Date |
---|---|
75. Karlsbad. 1925 | Jan 27, 2022 |